Naar mezelf kijken
Is mijn verdriet ongegrond?
‘k wil naar verre oorden glijden
Geen binding meer hebben
Alles en iedereen vermijden
Zo even weg van de aardbol
Met uitzicht vanaf de maan
In mezelf gekeerd zijn
Kijkend, hoe ik daar mijn weg zal gaan
Zie een rug die gebogen is
Dezelfde mensen lopen daaromheen
Ach, hier zit ik voorlopig goed
Hier hoor ik niets van gemeen
‘k wil er blijven, vertoeven
Maar geen hand die meer reikt
Geen hart zal mij verwarmen
Het is niet wat het lijkt
Waar was je, wordt er gezegd
Och, heb je me echt gemist?
Laat me toch even wegblijven
Even vluchten, alhoewel ik het wist
willemmien
shelob: | Zaterdag, mei 08, 2004 00:17 |
Gewoon allebei je pootjes stevig op de aarde zetten en samen door klunen. | |
Irdana: | Vrijdag, mei 07, 2004 22:38 |
goede avond wim (lommert) was dat even schrikken gelukkig zag ik er toen fictie boven staan en was het met mijn schrik gedaan maar ik wil je wel even laten horen een mooi gedicht is door jou geboren lieve groetjes Irdana |
|
Danty.nl: | Vrijdag, mei 07, 2004 22:35 |
JIJ MAG M'N RUIMTESCHIP WEL EVEN LENEN. JIJ WEL. | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2004 | ||
Thema's: |