Het is best donker hier
Ik loop steeds harder
Want ik wil weer in het licht lopen
Het is hier koud
Ik wil naar het warme licht
Ik voel me eenzaam
Maar ik word gevolgd
Waardoor weet ik niet
Ik weet niet waar ik heen ga
Niet eens waar ik heen wil
Dat zou ik nu toch wel moeten weten
Ik kijk achterom
Dat had ik niet moeten doen
Ik loop ergens tegenop
Weer opengehaald
Diezelfde wond
Al eerder opengehaald
Ik moet vooruit kijken
Kijken waar ik heen wil
Waarom heb ik dan toch die drang?
Wat is er achter me?
Heb ik iets laten liggen?
Ben ik wat vergeten?
En wat achtervolgt me eigenlijk?
Ik vind het super vervelend
In het licht stopt de achtervolging
Vast wel
Toch?
Dan ben ik er wel minder bang voor
Dat wel
Hoe lang duurt deze zoektocht nog?
Het begint me nu echt te veel te worden
Volgens mij moet ik mijn achtervolger
Eerst afschudden
Dan pas zie ik waar ik heen wil
Nu ben ik veel te afgeleid!
Maar langzamerhand kom ik erachter
Volgens mij is het niet af te schudden
Het is een onderdeel van mezelf
Want het zit overal in me
Ik zou het allemaal wel willen inruilen
Zodat het overal uit is
en ik met een gerust hart naar het licht kan
maar dan ben ik mezelf niet meer
dus laten we dat maar niet doen
ik moet die gevoelens meester worden
wat is dat moeilijk zeg
ik moet er niet te lang over doen
dat is zo zonde van de tijd