Het was van dingen en van namen
dwars door alles heen
bij maanlicht los gelaten
daar kon niemand niet omheen
quasi pratend alles denkend
tegelijk gegrepen is verzwegen
van boven door verzengend
met je kwasten heel verlegen
praatte onverschillig
in een boot, te lang
verleden was zo lastig
toen je vader tegenkwam
ontwijkend in de koele avond
zit je starend stil en klein
zeggend dat jij liever nu niet komt
toch te bang dat waarheid wilde zijn
Auteur: Zoete Wijn | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 06 mei 2004 | ||
Thema's: |