Weer eens het zelfde
Alweer het gewoonlijke
Voor de verkeerde gevallen
Gevoelens die er niet hadden mogen zijn
Alle waarschuwingen die er waren
Toch alles genegeerd
Heel goede vrienden geworden
Langzaam hopend op toch meer
Maar alle hoop weggevaagd
Juist als 1 bominslag
Weer die harde pijn
Tranen die achter de ogen prikken
Ziel die in duizend stukken scheurt
Zwaar gebons in mijn hoofd
Waarom moet het altijd zo?
Waarom nooit 1 keer de juiste?
Waarom nooit, “Ik hou ook van jou”