Dat een mens zoveel veranderingen mee kan maken,
Zoveel dat het me teveel wordt.
En dan is het zo erg,
Dat ik zelfs denk aan zelfmoord.
Maar zelfmoord is niet de oplossing,
Is mij aangepraat.
Zo ontwijk je alleen de confrontatie,
En dat is wat ik haat!
Ik haat de confrontatie,
Dat wordt gewoon teveel.
De confrontatie met alles,
En hoe ik het beoordeel.
Misschien beoordeel ik het wel verkeerd,
En bedoelen ze het goed.
Maar zo komt het niet op mij over,
En dan komt er bloed.
Bloed dat sijpelt uit mijn arm,
Omdat ik zonodig moest snijden of krassen.
Snijden of krassen omdat die gevoelens er anders niet uitkunnen,
Kom ik die gevoelens maar vergassen.
Vergassen zodat ze niet meer terugkomen,
En voor altijd wegblijven!
Ja, dat is wat ik wil,
En dat is dan een groot verschil.
Een verschil in hoe ze zal leven,
Hoe ze zich zal gedragen.
Nu is ze bang voor alles en iedereen,
Alsof ik niks kan verdragen.