In mijn droom,
zie ik steeds weer die ene boom.
Hij staat op een plaats o zo warm
en hij is aan bladeren zeker niet arm.
Tot op de dag dat de regen begint te vallen,
dan vallen zijn bladeren als basketballen.
Van o zo hoog,
zo hoog als een regenboog,
naar o zo laag
en daar worden de bladeren vaag.
Ze blijven niet meer groen
en door het slechte weer blijven ze plakken aan onze schoen.
Ze worden bruin en geel
en ja, ze zijn met veel.
Die boom zit in het zelfde schuitje als ik,
want ook hij heeft schrik.
We zitten beiden in een depressie
en over de herfst is dat mijn visie ...