klapwiekt vrijheid in lucht
waarom zit je zo stil
met vleugels die trillen
kom, fladder wat rond
er zijn bloemen genoeg
die jouw neerstrijken willen
ze openen hun hart om
met jou hun wereld te kleuren
breng ze wat stuifmeel
en ga met je lippen
hun stampers eens keuren
ik zie in je ogen het speuren
je lijfje vult zich alert met
de meest verleidelijke geuren
je spant met een zucht en
klapwiekt je vrijheid in lucht
je vliegt naar de zon
hebt te lang gezeten
op de heerlijke nektarbron
door het knagen van geweten
voelde je dat dit niet langer kon
wil melker
19/04/2004
westland: | Dinsdag, april 20, 2004 18:18 |
heel mooi neer geshreven,ja ze gaan van bloem tot bloem.ma westland. | |
kokkie: | Maandag, april 19, 2004 20:25 |
in zachte klanken ga ik mee op het ritme van je woorden hou je hand vast en zet de stap naar nieuwe en mooiere oorden....? liefs angela |
|
Paul de Bruyn: | Maandag, april 19, 2004 10:37 |
ga je mee fladderend van bloem tot bloem, ik heb toch momenteel niets anders te doen:P een heerlijk vlinderend gedicht wil...IK WIL MEER:P tot morgen denk ik maar he;o) fijne dag liefs paul |
|
maria : | Maandag, april 19, 2004 10:25 |
vlinder kiest onbewust met leven hecht verweven kleur die bij haar past haar zoet vertrouw kan geven liefs, maria |
|
Annemieke van der Ven: | Maandag, april 19, 2004 06:23 |
prachtig gedicht... X Annemieke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
Thema's: |