Moeten
op vleugels van ‘t verleden en het heden
stijgt de dichter in de stratosfeer
het vuur dan weer het milde
geeft hij vaart, of droevig weer
’t innerlijk bepaald de vleugelslag
stijgt bezweet,daalt bedroefd in zweefvlucht
moet een pose ‘aards verblijven’
kijkt vanuit de diepte naar de lucht
maar nooit zullen zijn wieken zwijgen
de regen, zon, bepaalt zijn ‘vreemde moeten’
bliksem, donder moet hem overkomen
wil in zijn lied, zichzelf begroeten
willemmien
Annemieke van der Ven: | Zondag, april 18, 2004 16:02 |
Meer dan mooi... X Annemieke |
|
maria : | Zondag, april 18, 2004 13:57 |
verweven dichtwoel vanuit innervoel liefs, maria |
|
jackie53: | Zondag, april 18, 2004 12:55 |
Dat is ware poezie ,mooi gedaan hoor!!!!!! | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 18 april 2004 | ||
Thema's: |