Tranen van geluk
Het voelt als zou ik moeten wenen
Niet om wat gisteren ooit eens was
En niet om toekomst als de nacht verdwenen
Ook dan kan ik me snijden aan het glas
van spiegels van de harten
die in hun liefd' vereend
Waarom toch brengt het wachten smarten
Is 't daarom dat ik ween?
Het voelt als zou ik moeten wenen
Niet om de dag die 't heden kent
En niet om 't duister dat nu is verleden
Noch om de pijn die mij zolang verwend
Ik ween, en durf mijn tranen tonen
Al 't oude zeer, nat-zuiverend weggespoeld
En liefde die eerst enkel woonde in mijn dromen
is tastbaar nu, en wordt heel sterk gevoeld
De eenzaamheid, die mij in angst deed beven,
mijn innerlijk verkilde tot op het been
Is nu gevuld door jou, en ik kan eindelijk 'leven'
om is 't dat van geluk ik ween.
**********
sunset 17-04-2004
**********
Lesley-Ann: | Zondag, april 18, 2004 20:52 |
Heel mooi liefs Lesley-Ann | |
sunset: | Zaterdag, april 17, 2004 09:29 |
Snap niet wat er gebeurde, maar de laatste zin luidt toch echt als volgt: ... En daarom is 't dat van geluk ik ween. ... Liefs / sunset |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2004 | ||
Thema's: |