Bloeien
In een zwarte paarlemoeren vaas
staan fonkelende sterren te bloeien
De één in opperste helderheid, de
ander in een waas van willen,
die naar het hemelgewelf groeien
En het licht, de bloei vat ons oog
terwijl het al heeft plaatsgehad.
Het licht al uitgedoofd vloog
nog naar voren, naar ons pad.
De bloemen daar al weggesmeten
De knoppen geworpen in het zwart
Daar het duister zonder weten
Hier het licht, ik raak verward.
Ons bloeien, te vergelijken als de sterren?
Weet de toekomst al of niet
dat ons licht, wellicht te zien is in het verre,
ons leven nu, en de toekomst het al ziet?
Daar 't verleden, hier gegeven,
Daar het bloeien, hier te voelen
Daar ‘de dood’, hier het leven
Andersom, ook het bedoelen?
willemmien
Annemieke van der Ven: | Zaterdag, april 17, 2004 08:24 |
Mooi... X Annemieke |
|
bieke: | Vrijdag, april 16, 2004 20:23 |
En een mooi filosofie die je neerzet Willem, Liefs Bieke, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2004 | ||
Thema's: |