STIL IN EEN HOEKJE GEKROPEN
voel me zo onmachtig
een rot gevoel
eergisteren was alles prachtig
nu krijg ik het maar koel
zonnetje schijnt mooi binnen
kan me even niet bekoren
voel de kilte hier vanbinnen
alles suist in mijn oren
zit te piekeren, raak er niet uit
de oplossing is steeds fout
schoonmoeder gaat stil achteruit
dit is wat haar in leven houdt
vraagt steeds of er nog geen baby is
geboren bij Carla, haar kleinkind,
voelt dit misschien als een gemis
en daardoor haar rust terugvindt
wij samen zitten stil te hopen
dat ze haar derde achterkleinkind mag zien
ben gisteren stil in een hoekje gekropen
zodat niemand mijn verdriet kon zien
Maeve: | Donderdag, april 15, 2004 16:56 |
Lieve Ivoke Verdriet van een dierbare grijpt iedereen aan, het is gewoon heel moeilijk maar geef de moed alsjeblieft niet op! Je schoonmoeder wil vast ook dat jij nog wel een mooi leven krijgt, die zij ook heeft gehad:) Sterke meid. Liefs |
|
Auteur: Ivoke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2004 | ||
Thema's: |