Achter mijn ogen,
drupt een traan,
Zoekt zonder mededogen,
zijn baan..
Mijn hart, klopt, en ontvangt,..
Mijn mond, verlangt.
De traan, gaat verder,
en beland..
zonder waarschuwing,
gestrand.
kloppend, verwarmend, en voldaan,
proeft mijn hart de traan.
Emotie, vanuit mijn binnenste gevoel..
met mijn mond, als weerbaar doel.
Ik die spreken wil, maar niet kan...
Wil wel schreeuwen;
"ZEG het dan!"
Doch, geen woord gesproken,..
Voel me als gebroken.
Mijn hart, met mijn traan,..
Laat getoonde emotie,
niet bestaan.
Uit jouw ogen,
glijdt zacht een traan...
Je weet nu zeker,..
je moet gaan..