Lopend door de duisternis,
Dansend door de schaduwen,
Kruipend door de stralen zonlicht.
Je lijkt me niet op te merken,
Verdiept in je bezigheid zoals je bent.
Je schijnt te zijn vergeten wat je vertegenwoordigt
Verdiept in dat meisje als je bent.
Loopt door de duisternis,
danst door de schaduw,
kruipt door de straal zonlicht.
Je was ooit zo overtuigend aanwezig,
Overtuigd van je gelijk als je was.
Je was ooit verliefd op mij, de moeder van je kind,
Trots op ons en jezelf als je was
Liep door de duisternis,
Danste door de schaduw,
Kroop door de straal zonlicht.
Je was een een dapper man,
Nu slechts gebroken, een schim van wat je was
Je bent in de slechts opgezette val ooit getrapt,
Nu zie je hem liggen, vervloek je de man die je eens was.
Strompelt door de duisternis,
Waadt door de schaduw,
Valt in die ene, laatste straal zonlicht.
Je laatste beetje geluk,
Waar eens tonnen vol waren, voor jou alleen
Je verspeelde alles wat je had
En nu komt alles zijn deel ophalen.
Je zei ooit, zo word ik nooit,
De enige belofte die je niet na kon komen