Ik slenter zomaar wat,
bekijk de straten en de muren.
Achter een wazig glasgordijn
voel ik ogen verbaasde blikken sturen.
Ik strompel ei zo na,
de stoeprand niet gezien.
Ja op dit late uur
en bij regen en wind
wil mijn haar nog wel krullen,
snoept mijn gezicht wat druppels af .
Het lijkt wel zeven laarzen te vullen;
geen wonder zonder regenfrak.
Verdorie het gaat hagelstenen strooien
over mijn natte slenterpad.
Als die muren nu gaan praten
mis ik nog mijn warm oliebad.
Erna
8/4/04
michris: | Vrijdag, april 09, 2004 23:24 |
neem me mee op je slenterreis in kort getij glorie paradijs wees mijn gids node, dag en nacht morgen draagt terwijl ik op je wacht.. liefs, michris |
|
Caroline van Geel: | Vrijdag, april 09, 2004 16:16 |
Mooi gedicht. En heb je je oliebad nog gehaald? Je weet toch dat het onbeleefd is om een muur te negeren als die met je wil praten? Liefs Caro |
|
de nifter: | Vrijdag, april 09, 2004 12:06 |
oeh... ff lekker uitwaaien en dan in een lekker warm bad. heerlijk | |
nelebees: | Vrijdag, april 09, 2004 11:06 |
leuk! klinkt lekker:-) jij ook de vreselijke gewoonte geen fatsoenlijke jas te dragen? tssss;-) |
|
H.J.: | Vrijdag, april 09, 2004 09:14 |
wat doe je ook op dat tijdstip en in dat weer buiten.das vragen om moeilijkheden toch? knipoogxxx H.J. |
|
lieverdje: | Vrijdag, april 09, 2004 09:01 |
:o) genoten;o) liefs |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2004 | ||
Thema's: |