jij en ik
wanneer ik aan jou denk
steeds weer voel ik die warmte
jij en ik
het heeft zo moeten zijn
maar ook steeds weer
die twijfel
vraag me af of jij dit wel kan
ik draag mijn verleden met mij mee
en bang dat ik ben
dat dit te zwaar voor jou gaat worden
dat je dit niet aan zult kunnen
en dan
eind van een sprookje
sprookje waar geen eind aan zou mogen komen
misschien had ik er gewoon niet in moeten geloven
maar ook jou loslaten kan ik niet
want mijn liefde voor jou zit te diep