Mijn zwijgen blijf maar groeien
als onkruid dat ik niet kan wieden
vragen nooit gesteld
uit angst die ik in me droeg
joeg mijn dromen na
een droom als een soort waanzin
in mezelf gekeerd en vermoeid
ben ik niet meer dezelfde noch een ander
maar ben blijven zwijgen in elke taal
was steeds bereid met een luisterend oor
verdraagzaamheid is wat telt want
niets bereik je met pijn verdriet en haat.
Paul Willems (Quikkie): | Zondag, mei 09, 2004 17:24 |
Over mooi gesproken Alleen al de zin Mijn zwijgen blijft maar groeien pffff zo uit mijn leven gerukt ben ik niet de zelfde nog een ander sluit mijn ogen en geniet van een gedicht, net als een lied met zoveel woorden, zoveel zinnen wordt er warm van, vanbinnen liefs paul |
|
fox_bert: | Dinsdag, april 06, 2004 21:45 |
Te lang met verdriet of problemen lopen is nooit goed. maar vind maar eens de personen die een luisterend oor willen bieden, dat is denk ik het alle moeilijkste nog. bij vreugde veel vrienden, bij verdriet kan je ze niet op een hand tellen, maar dat zijn wel de echte. liefs Bert |
|
lommert: | Dinsdag, april 06, 2004 16:27 |
droevig maar mooi gedicht, waar een hele wereld in zit.. een luisterend oor kan een ieder bieden…als hij/zij wil. xxxliefs willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2004 | ||
Thema's: |