Lach maar.
Jij, met je holle,
bleke lach.
Ik hou mijn hoofd wel in de wolken.
Ik verlies me wel,
in deze dag.
Besterf het maar,
laat je maar verteren door je waanzin.
Gevangen in je onderhuid
maak jij je onschuld waar.
Je veracht dat ik bemin.
Oordeel maar,
ik hoor je niet,
voor één moment.
Vandaag ben ik immuun.
En als jij me niet meer ziet,
keer ik me af,
van alles wat ik heb gekend.
Maar ik besterf het niet.
Engeltjuh: | Donderdag, april 15, 2004 00:41 |
wauw! weer een super gedicht! liefs van amber |
|
bieke: | Dinsdag, april 06, 2004 15:53 |
En dat is krachtig neergezet, graag gelezen Liefs Bieke, |
|
Oorlam: | Dinsdag, april 06, 2004 12:10 |
! degene die bemint dient nooit veracht te worden (is waarschijnlijk pure afgunst) | |
Peter F.: | Dinsdag, april 06, 2004 11:06 |
Hai hai Evenstar... Mooi verwoord...kwaadheid!!! Boodschap zal wel overkomen Knufff xxx Peter F. |
|
de nifter: | Dinsdag, april 06, 2004 08:35 |
over kwaad gesproken. prachtig verwoord | |
Auteur: Evenstar21 | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2004 | ||
Thema's: |