Ik voel me klein,
klein en onzeker.
Hoe graag ik het,
ook tegen wil houden,
het lukt me niet.
De onzekerheid komt,
zodra ik je ogen niet ziet,
zodra ik je stem niet hoor.
Ik voel me zo onzeker,
allerlei vragen spoken door m'n hoofd.
Van binnen schreeuw ik,
ik trek mijn haren uit me kop.
Ik wil het niet,
ik kan het niet,
maar het gebeurt.
Marble: | Maandag, april 05, 2004 19:31 |
Tja... das inderdaad lastig, want je zult me dan zeker ook niet geloven dat dat nergens voor nodig is, wel? Ik heb even wat andere gedichtjes van je door geneusd en ik kom tot de conclusie dat jij alles behalve onzeker zou moeten zijn. Give yourself some credit, dat verdien je wel!!! Nou kom op he :D erop af!!! Knuffel, Marble |
|
Auteur: syllieme | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
Thema's: |