BAKSTEEN DRIJFT
BAKSTEEN DRIJFT
_______________
Gedachten vallen
Bakstenen op
Ongefundeerde grond
Beven en brokken
Gebroken gebouwd
En zo weer vertrokken
Die verdronken filosofie
Shaken not sturred
En tot de bodem gezonken
Dit huis staat niet
In mijn hoofd
Zwemt de chaos
In mijn hart
Zweeft de liefde
In mijn neus de geur
Aan jou denk ik
Groen kleur van liefde
Rood van mijn bloed
En water mijn traan
Baksteen drijft
Jij met me mee,
Wij met z’n twee
Op de liefde mijn rivier
Jij mijn lust en liefde
Niet nu niet hier.
***sorry voor de verwardheid, maar slaap al drie nachten nauwelijks van hem te moeten missen***
Over dit gedicht
| Auteur: nelebees | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
| Thema's: | ||