Gevoelens
geraakt zijn in het geen
wat je leest en ziet
in je menselijk
zijn en wezen
‘t gevoel wat je
gedachten breekt
verschrompelt
tot het niets zijn
‘t leed wat je draagt
in slaaploze nachten
geen oog opslag
die jou pijn ziet
verboren voor hen
je wilt niet
dat men het ziet
‘t uiten is als
het zwaard des doods
en ‘t schrijven
‘t zwaarste lot
lippen die bewegen
ogen kijkend schichtig
vochtig van ‘t leed
tranen worden weggeveegd
in gevecht
met innerlijke pijn
maar weet dat er ook
mensen zijn
die je liefhebben
je steunen en omarmen
verwarmen met liefde
die ik je ook geef
met heel mijn hart
rinze
arie: | Zondag, april 11, 2004 15:32 |
Dit gedicht toont wie jij bent, jij bent puur, en je straalt jouw warmte breeduit Klasse kanjer !! |
|
michris: | Zondag, april 04, 2004 00:44 |
Waar leidt mijn weg als ik alleen in 't donker ga?? omlaag geen licht omhoog geen ster- geflonker maar ik sta niet alleen in zoveel troost gegeven... veel liefs, michris |
|
Quo Vadis?: | Zondag, april 04, 2004 00:25 |
Alzo zegt de Reus. PUNT. ;o)x |
|
maria : | Zondag, april 04, 2004 00:16 |
troostrijk liefwarm in stilluister omarm trusteknuffie en liefs, maria |
|
Irdana: | Zondag, april 04, 2004 00:14 |
met dank voor dit mooie gedicht een goede nacht rust gewenst met groetjes van mij irdana |
|
Auteur: rinze | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 april 2004 | ||
Thema's: |