Ze zeggen wel eens :
"onbekend maakt onbemind."
Wel ja,zo was het bij mij als kind.
Over mijn opa?daar werd gewoonweg niet over gepraat.
Maar nu,nu is het niet meer zo,
dat hij me helemaal koud laat.
Ik heb geen opa en dat doet soms raar,
en af en toe mis ik dat,echt waar.
Soms vraag ik mij af waarom juist hij
van de wereld moest stappen.
Konden ze niet zomaar iemand anders
af de wereld klappen?
Gelukkig is er dan nog mijn fantasie,
ik denk dan dat ik hem zie.
Of hij doet leuke dingen met mij
en ik ,weer blij.
Maar als deze fantasie verdwijnt is het weeral
die harde realiteit die verschijnt.