Toch nog
Ik heb nog nooit echt gehuild
om wat ik diep van binnen voel
Ik heb me zolang ongelukkig gevoeld
zo leeg, zo zonder doel
Jij hebt wat in mij ontketend
wat ik nog steeds angstvallig vasthou
het zijn ver weggestoptte tranen
mijn laaste band met jou
Alles nog een keer oprakelen
zal geen makkelijke opgave zijn
maar het zal me verlossen
van mijn innerlijke pijn
Voor een gesprek met jou
zou ik heel wat willen geven
nog een keer in jouw armen
ter ere van het verleden,
maar vooral voor het vrije leven
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||