Bengeltjuh en Luijkx zoeken Blacklord...
Bengeltjuh en Luijkx gingen weer op zoek
Vol goede moed
Hoopvol keken ze in iedere hoek
Ze hadden nu geleerd hoe je het goed doet
Want in een speciale zaak
Hadden ze 'n boekje gekocht
Daar stondik hoe je mensen kunt opsporen bv. van een inbraak
Maar daar zagen ze dan eindelijk het kopje staan: Mensen gezocht
Ze hadden alle spullen die nodig waren binnen gehaald
Nadat ze het aandachtig hadden doorgelezen
Een net, stuk touw, tape en zelfs 'n naald
Er stond ook nog dat de schrijver nie voor gevaren kon worden terecht gewezen
Vol verwachting gingen ze verder met hun grote zoektocht
Naar de Lord, die geheimzinnige man
Bengeltjuh riep na 3 uur druk te hebben gezocht:
Pak hem als je hem pakken kan!
Luijkx zag het al niet meer zitten
Wilde het opgeven
Bengeltjuh en Luijkx begonnen op elkaar te vitten
Tot ze ineens hoorde, 'n teken van leven
Ze keken elkaar aan en spitste hun oren
Sluipend liepen ze op het geluid af
Dit was iets dat ze maar 1 keer in hun leven zouden horen
Luijkx liep moedig verder, maar Bengeltjuh durfde niet, hij was te laf
Luijkx liep alleen verder, ze was wel 'n beetje bang
Voorzichtig keek ze achter 'n bosje en zag de Lord daar
Hij groette haar vriendelijk en kuste haar op haar wang
Luijkx stond stijf van verbazing en stamelde: Ja maar...
Bengeltjuh was er inmiddels ook al bijgekomen
En toen hij de Lord zag, riep hij: Luijkx, pak hem dan!
Luijkx stond al helemaal weg te dromen
En zei: Maar het is zo'n lieve man...
Bengeltjuh fronste zijn wenkbrauwen en keek haar raar aan
Maar toen kwam de Lord voor hem staan
We waren uren aan het kleppen
En wisten zo nog 'n band met elkaar te scheppen
Bengeltjuh en Luijkx