Nu weet ik het,
ik heb de verkeerde keuzes gemaakt..
Het is zo moeilijk om ze nog te veranderen,
en ik weet ook niet of jij dat nog wilt.
Ik kan niets anders doen dan huilen,
want ik mis je zo.
Ik mis je handen, je woorden, je adem,
zo verschrikkelijk veel..
Alles is zo snel gegaan,
geen tijd gedacht om te denken of te voelen..
Nu staat het even stil,
ik voel nu terug en merk dat ik je mis..
Er is al zo'n tijd overgegaan,
maar ik weet dat jij je ook zo voelt..
Kon alles maar gemakkelijker zijn,
dan zou het misschien niet lonen..
Alles wijst het uit jij bent de ware,
ze geven me zelfs tekens van bovenaf..
Ik verlang zo naar je,
zo erg dat het pijn doet..
Maar naar het schijnt is het dan pas verlangen,
want zolang het geen pijn doet is het maar 'willen'..
Ik mis je zo,
zo verschrikkelijk veel.