De keerzijde van geluk is verdriet.
Het zit verborgen in mij, ik wil niet dat iemand het ziet.
Verscholen achter een gulle brede lach.
Terwijl het eenzame hart op troost wacht.
het hart huilt stillentjes
en baant zich een weg door het leven.
Vol lidtekens en herineringen die blijven kleven.
Zal dit hart ooit weer sprongentjes maken van geluk?
Zelf denkt het van niet, het voelt de grote druk.
De druk van de machtige maatschappij,
Die maatschappij, die beslist wat goed of fout is voor mij.
Toch ga ik er voor 100% tegen aan, niets dat me meer tegenhoud.