tijdens haar
stille elvenlied
spreid ze haar vleugels
om schaduwen
te werpen
over haar glinsterende ogen
waar achter
tranen blinken
van verborgen verdriet
maar ’t zilte vocht
laat toch
haar glimmende sporen
om zwarte aarde
te voeden
waarin de witte azalea’s bloeien
christa
lommert: | Zondag, maart 28, 2004 11:10 |
hier wordt ik vrolijk van..prachtig xxje willemmien |
|
Flanieke: | Zondag, maart 28, 2004 00:42 |
Onwijs Christa!! Met veel bewondering gelezen, weer een mooi dichie waar ik zo van kan wegdromen... Liefs, Welterusten Christa Stephanie ~xxx~ |
|
M@ri@: | Zondag, maart 28, 2004 00:28 |
........... zooo lief...... dank je wel lieverd knuffie en liefs je kleine zusje |
|
PeterdB: | Zondag, maart 28, 2004 00:23 |
Mooi Christa | |
michris: | Zondag, maart 28, 2004 00:14 |
schitterbaar... liefs voor beiden, michris |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 maart 2004 | ||
Thema's: |