Voorzichtig trekken ik mijn knieen op
Ik huil zachtjes
Rivieren van tranen stromen uit mijn ogen
Zonder geluid snik ik langzaam
Totdat ik besef dat we nooit meer bij elkaar zullen komen
Het geluid barst uit mijn keel
Harde kreten gillen mijn hoofd op hol
Een rode lijn vormt zich in mijn gedachten
Nooit meer zullen wij samen zijn, nooit meer
Ik val neer op de grond
En huil mezelf in slaap