Ik kan niet stoppen met huilen,
Ik wil zo ver weg zijn.
Ik wil gewoon verdwijnen,
Want alles doet zo’n pijn.
Wat is de waarheid?
En wat is een leugen?
Kom ik het ooit nog te weten?
Zal mijn leven ooit nog deugen?
Waarom gebeurt mij dit?
Komt het door mij?
Al die vragen,
Zonder antwoorden erbij.
Maar ik mag het niet laten zien,
Nee, dat is het ergste wat ik kan doen.
Dan ben ik echt alles kwijt,
En sta ik hier mijn tijd te verdoen.
Ze komen het niet meer te weten,
Over hoe ik me voel.
Ook al zullen ze me vergeten,
Dat is mijn doel.
Ik sluit me nu af,
Af van elk ander.
Ze zullen niet merken,
Van hoe ik verander.
De eenzaamheid komt te boven,
Word ik dan nooit bevrijd?
Uit dit doelloze leven,
Of krijg ik dan spijt?
Ik kan er niet meer tegen,
Tegen al dat verdriet.
Het moet gewoon stoppen,
Maar ophouden wil het niet.