Ik lig hiet met tranen in mijn ogen
dit komt allemaal door mensen
Mensen die tegen me logen en bedrogen
Mensen waarvan ik dacht dat ze me mogen
mensen waaarvan ik dacht
dat ze met me naar de zevende hemel vlogen
maar dit bleek allemaal niet zo te zijn
waarom doen mensen me toch zo'n pijn
want dit gevoel is echt neit fijn
door al die woorden en gebeurtenisen maken ze me erg klein
waarom moeten mensen me toch zo'n pijn doen
ben ik nou echt zo'n oen....
maar ik verdien toch ook wel eens een knuffel of zoen?
het lijkt net of ik voor alles een grote bek moet geven
maar daar leef ik toch niet voor
dat is geen leven!!!
de wereld kan me veel meer geven
ik begin hier gewoon van te beven, te trillen
zoveel mensen zou ik, omdat ik dit leven heb dankzij hun
wel kunnen villen
ik zou nog zoveel willen
maar door alles kan ik dit leven niet meer tillen...