het leven verloor haar
klankeloze stemmen
met geen enkel gebaar
samengevoegd aan het memmen
trekken haar naar beneden
ze is alles kwijtgeraakt
ze had het niet vermeden
had ze haar fouten maar gemaakt
het was te laat,het duister had ze meegenomen
alle diepe sneden in haar armen
had ze maar iemand om vast te houwen
kon ze zich maar verwarmen
bij iemand die ze kon vertrouwen
ze hebben haar laten vallen
in de diepste kuilen
onder haar ogen stond het vol met wallen
ze begon zelfs niet te huilen
de wonden in haar armen zeiden genoeg
daar was de eindstreep
ze ging zich bezuipen in een kroeg
toen verloor ze haar greep...