Elk heeft zijn mening en elk geeft zijn visie
Maar noemt mij niet meer onze televisie
Want teevee zijn is nu een desillusie
Geboren al in de vijftigste jaren
Toen mensen met weinig gelukkig waren
Kon ik met wit zwart de families scharen
De telefoon ouder dan ik de teevee
Ging reeds lang van huist tot huis van stee tot stee
En verstoorde reeds lang het menselijk vree
Het klinkt stom, maar eens dat men er aan begon
Werd het een gemak, waar men niet zonder kon
En zeg maar het dier is rijk de mens is dom
Ging mijn beeld vroeger slechts met de avond aan
Moet ik nu de ganse dag en nacht doorstaan
Terwijl ze allen met iets anders zijn begaan
De teevee familie breid zich almaar uit
de techniek gaat almaar met schreden vooruit
Terwijl de huiselijke sfeer wordt gestuit
Noem het bijkomende maar zoals je wilt
De pc, heeft onze familieband verkilt
Playstation, game-boy heeft ons kind gedrild
En dat schuift men nu allemaal in mijn schoen
Via kabel, satelliet is het te doen
Maar waar is de liefde, trots al deze roem.