Mijn patient en vriendin.
Ik kom binnen,
en jij ligt ,
met transpiratie
op je gezicht
in je bed.
ik zeg;
Hoe gaat het ?
Jij zegt;
terwijl je amper
spreken kan;
Het gaat wel hoor!
Ik zie en merk
dat het dus niet
goed gaat.
Je wilt zo flink zijn
en ik zeg;
Het gaat niet
je hebt pijn,
je bent moe.
Zeg me
wat je wilt,
wat ik kan doen!
Jij zegt;
Niets meer,
want,
jij bent er nu toch!
En dat is genoeg.
We zwijgen
lachen
naar elkaar.
En......
begrijpen,
genoeg!!!
H.J.: | Donderdag, maart 18, 2004 19:55 |
Volgens mij heb jij precies het beroep/roeping die bij je past. kusss |
|
hoop: | Donderdag, maart 18, 2004 18:55 |
er zijn, dat is belangrijk... warmte uitstralen en liefde overdragen, daar worden mensen blij van, door er alleen te zijn! kusje |
|
Irdana: | Donderdag, maart 18, 2004 18:20 |
sorry ! bij gelukkig een foutje gemaakt | |
Irdana: | Donderdag, maart 18, 2004 18:17 |
mooi dat je iemand zo blij en gulukkig kan maken aleen al door er te zijn !lik heb zelf ongeveer 16 jaar bij de gezinszorg gewerkt en ik kwam het meeste in aanraking met echt oudere mensen heb dus ook veel verdriet gezien maar heb ook veel dankbaarheid gekregen liefs en veel sterkte met je werk je gedicht mooi verwoord groetjes van mij irdana | |
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 18 maart 2004 | ||
Thema's: |