Niets is perfect
Niets is perfect..
Vergeten is toch niet zo moelijk?
Ik wou dat ik het kon.
Ik herinner het me als de dag van gister.
De dag dat het ooit begon..
Dat zelf respect niet meer
Een deel van mij mag zijn.
Dat ik uiteindelijk moet leven
met een grote inetense pijn.
Het is geen schreeuw om hulp.
Weggaan doet het toch niet.
Dat ik dat nu pas zag.
Het eindelijjk pas inziet.
Een bloedend hart.
Vanaf de dag dat ik bestond.
Pas eindelijk zie ik
de wereld is hard.
En niet perfect rond.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: **fleying mind** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||