druppels en mensen
Buiten regent het hard,
grote plassen ontstaan op straat.
Druppels regen verdwijnen erin,
en worden een,
met alle andere druppels die uit de hemel komen.
Druppels vallen tegen de ramen.
Langzaam vallen ze naar beneden,
en verdwijnen of ze nooit hebben bestaan.
Mensen zijn eigelijk net zo,
ze worden geboren,
en worden een,
met alle andere mensen die leven op aarde.
En aan het einde van hun leven,
vallen ze naar beneden,
en verdwijnen of ze nooit hebben bestaan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: syllieme | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||