Daar waar ik vaak loop
vind ik de doodstille natuur
als ik langs het water loop
daar krijg ik prettige gedachten
al ben ik anders dan het water
en de lucht toch horen we bij elkaar
ik zou niet elke hartslag
niet geleefd voorbij moeten laten gaan
maar de mooie dingen
naar buiten laten komen
zoals de zwaan die me herkent
en naar me toe waggelt
voor haar beloofd brood
bent: | Zondag, maart 14, 2004 21:40 |
Zwanen zijn lief! x |
|
Peter van der Linden: | Zondag, maart 14, 2004 21:06 |
Ik wist niet dat je ook wat met zwanen hebt. En ook van water krijg je prettige gedachten lees ik. Mooi toch? Mooi geschreven ook. Liefs, Peter. p.s. ik heb nog geen jonkies, pas een paar dagen eieren. |
|
Roger Bamps: | Zondag, maart 14, 2004 21:03 |
Waar geen water is, geen leven.We worden steeds aangetrokken door het water, omdat denk ik:" ooit zijn ontstaan in Vruchtwater". Zich eenvoelen met de natuur, heerlijk is dat. Wondermooi gedicht Bieke!! Liefs, Roger. |
|
de nifter: | Zondag, maart 14, 2004 20:45 |
cool als je zo'n band met zulke beesten weet op te bouwen | |
lommert: | Zondag, maart 14, 2004 20:33 |
geweldig gedicht /water en lucht, we kunnen niet zonder...en dan die zwaan...de trouwste vogels/beesten die er bestaan voor elkaar ...eeuwige trouw...prachig samenkomend in dit gedicht xxxje willemmien |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 14 maart 2004 | ||
Thema's: |