De oude stof
Drenkt zich in de liefde
Om nieuwe zachte begrippen
Verder op te snuiven
Het hart slaat over
Bij een herinnering aan
Hetgeen wat zo dierbaar is
En voor eeuwig zal blijven
De handen strelen
Het lichaam zonder schaamte
En overheerst in de zoen
Die het geluk tot suiker brouwden
De zon schenkt stralen
Aan het stel wat overleefd
De sneeuw en hagel
Na een koude winter
De lippen kiezen
Een nieuwe tong
Zodat het duister zal smelten
Bij een aanraking van lust
En alle bloemen
Dragen het beeld
Van de omhelzing
Die zich zal herleven
Een nieuwe taal ontwikkeld
Stroomt zacht uit zijn handen
Die haar betasten met nieuw licht
Waarmee ze naar hem zal verlangen
De wolken hebben een plek
Voor de liefde en ons
Om maar te bekennen
Het geluk wat is geschied
Auteur: FrogCess | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2004 | ||
Thema's: |