Verbitterd
Kom stamp me maar in de grond...
Nee nog harder zodat ik je niet meer zie !
Begraaf me maar,
zoals jij je gevoelens allang hebt begraven.
Ik overleef wel op maden en pieren
en als ik dorst heb, zuig ik mezelf wel leeg,
want bloed kan ik nu wel drinken...
Is het verteringsproces nu nog niet begonnen?
Ik hoef geen medelijden,
hij heeft me toch ook niet gespaard?
Vreet me maar op, ruk alles uit mijn lijf,
maak voor mijn part een gat in mijn hart
en slurp er de pijn uit...
steek misschien wat oprechte liefde in de plaats !
Sorry mevrouwtje de schade is niet meer te herstellen...
Och who cares, ik koop wel een nieuw hart,
ééntje met oplaadbatterijen !
Reacties op dit gedicht
| Pan Peter: | Maandag, maart 15, 2004 20:39 |
| Help !?? Och who cares ... harten genoeg. Next ! |
|
| Fool on the Hill: | Vrijdag, maart 12, 2004 14:11 |
| Glaasje bitter lemon ? Kus ! C U ! | |
| MirteYase: | Vrijdag, maart 12, 2004 09:52 |
| ik hoop dat dit sarcasme is? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kiara | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||