Ik vraag me nu nog wel eens af
of jij beseft wat jij mij hebt aangedaan
jij zal er wel niet meer aan denken
hoe erg jij tekeer bent gegaan
ik heb gehuild en gesmeekt
gebeden, stop ermee
je snoerde mijn mond en sloeg me
kroop boven op mij en zei nee
het innerlijke in mij is aangetast
je hebt het zover laten komen
mijn vrouwelijkheid dat gevoel is verdwenen
jij nog voort leeft in mijn dromen
ik ben bewust uit mezelf getreden
mijn geest had mijn lichaam verlaten
al die pijn en vernedering niet meer aan kon
en nu na 11jr eraan durf te denken en erover te praten
ik ben ik al voel ik mij niet meer compleet
nog steeds in strijd met dit beleven
met alles wat ik eraan heb overgehouden
weet ik dat ik enorm veel liefde heb te geven