Vroeger altijd liggen dromen,
om in de top te kunnen komen.
Vele teams waren geintresseerd in mij.
Ik kon er met mijn volle verstand echt niet bij.
Een droom voor velen:
Maar ik zou echt in de top gaan spelen.
Bijna een contract op zak....
Maar alles viel in duigen toen ik mijn enkel brak.
Bij de pijn heb ik niet eens stil gestaan.
In een flits zag ik mijn droom voorbij gaan.
Geitresseerde teams trokken hun handen terug
want de revalidatie ging echt niet vlug.
Nooit meer fanatiek sporten, dat is wat de dokters zeiden.
9 maanden niet sporten was voor mij al een lange weg die bestond uit vechten lijden!
Die revalidatie was hard en erg zwaar.
Toch speel ik weer vrij fanatiek na een jaar
Voorlopig geen aanbiedingen meer
maar ik ben ontzettend gelukkig want ik sta er weer.
Misschien wordt ik wel nooit meer zo goed, het kan me niks schelen.
Ik ben veel te blij dat ik eindelijk weer fanatiek basketbal kan spelen!