Zo onzeker, zoveel pijn
Is het wel goed om zo te zijn?
Zo stil en toch zo luid
Zie jij er zo van binnen uit?
Zo ingewikkeld en toch zo simpel
Is dit jouw eigen beginsel?
Zo stom en toch zo lief
Ben jij echt zo educatief?
Zo onrustig, zoveel haat
Ben jij echt zo kwaad?
Zou je zo verder willen leven,
in woede en in onzekerheid?
Is dat waar jij naar zou willen streven,
Tot de dood jou hiervan scheidt?
Zonder waarde, zonder inhoud?
Zonder een betekenis?
Zonder een hart van goud?
Zonder een geschiedenis?
Of zou je toch iets willen betekenen?
Zou je toch iets willen zeggen?
Leven met een groot vraagteken?
En toch je grenzen willen verleggen?
Janneke, jij hebt het antwoord
Je bent het antwoord...
En ik ben er om je te helpen....