Toen ik jou vertelde wat ik had gedaan,
Bleef je verstijft staan,
Je schrok toen ik het zei,
Want jij dacht altijd wat is ze blij,
Maar ik liet mijn gedachten niet lezen,
Omdat ik dan het ergste niet wilde vrezen,
Om jou kwijt te raken,
En onze vriendschap voor eeuwig te staken,
Gelukkig zei je meteen dat je me wilde helpen elke keer,
Ook al doet het jou soms ook even zeer,
Ik ben blij dat ik jou heb leren kennen,
Jij bent een van de weinige die nooit van me weg zal rennen!!