Met jou afscheidsbrief in mijn hoofd
En de dingen die ik je had beloofd
Is ’t voor herstel eigenlijk al te laat
in m’n hoofd weet ik dat ’t op deze manier niet gaat
er is teveel gebeurd in de tussentijd
er is allang geen plek meer voor spijt
de ruzzie, een half jaar voorbij
Geen boosheid, ook al is ’t verre van blij
Het komt ‘gewoon’ niet meer goed
Wetend, dat die zin erg veel bij me doet
En ook al rollen de tranen over m’n wang
Het is de harde realiteit ben ik bang..
01 maart 2003