JIJ
Jij,
je betekende zoveel voor mij.
Maar nu ben je weg, waarom?
Zonder jou is de wereld toch zò dom,
alle bloemen lijken te verwelken.
En de zon, die laat de wolken smelten.
De bomen verliezen al hun bladeren
en alle mensen lopen zomaar wat te tateren,
zonder dat ik ze versta.
Weet je waar ik dan heenga?
Dan loop ik naar je graf
en herinner me weer hoe je was.
Dit heb jij toch nooit gewild,
dat ik me afscherm met een verdrietig schild.
Dan denk ik:"Ach,
laat me toch leven met een lach,
laat alle bloemen bloeien
en laat de kinderen weer stoeien.
Laat de wereld volop leven!
Ook al is het maar voor even...
Jeeke.