Het hart dat geen maat meer kent
ontregeld door begeerten en de lust
hart zo diep en o zo groot
hongert naar de nooit geproefde smaak
al klinkt het nog zo zwaar
alle illusies reeds lange tijd begraven.
Paul Willems (Quikkie): | Zondag, februari 29, 2004 00:54 |
illusies begraven, pak de schop graaf ze weer op en ondek de smaak, weet zeker het is raak, je zult naar meer verlangen xx paul |
|
lommert: | Zaterdag, februari 28, 2004 16:19 |
prachtig overdenkend gedicht (moet ff mijn filosofie luchten.) heeft me aangegrepen. Het nooit tevreden zijn in hart en nieren Het altijd zoeken naar de maat Wil proeven aan de ‘voorbije’ toekomst, en weer met illusies naar het graf weer gaat… zullen slagen telkens anders klinken Een hart in rust bestaat er niet. Soms klinkt het licht dan zwaar, door lust, begeerten, door verdriet. xxxje willemmien |
|
de nifter: | Zaterdag, februari 28, 2004 15:59 |
hmmmmmm.... daar kan ik me wel wat bij voorstellen ja.... | |
Peter van der Linden: | Zaterdag, februari 28, 2004 15:51 |
Een ontregeld hart door begeerten en lust, dat geen maat kent. Alle illusies begraven. Ik begrijp je niet helemaal, maar dat zal wel aan mij liggen. Liefs, Peter. |
|
Quo Vadis?: | Zaterdag, februari 28, 2004 15:43 |
Geen maat, is ook een maat; ontregeld, is ook een regel (maat); diepte, groot, klank en zwaar zijn maten. Een illusie is diep. Hoe dieper het graf, hoe zwaarder de maat(regel) of het maatschap(pij). ;o)x Prachtige overdenking dit gedicht, Bieke! Ethiek, das pas mooi! *smile!* |
|
Auteur: Bieke | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 februari 2004 | ||
Thema's: |