Dit gedicht schreef ik voor een prachtvrouw die dankzei haar partner niet langer mocht leven....
KON JE NOG MAAR EVEN BIJ ONS ZIJN...
Overspoelt door tranen
Overspoelt door veel verdriet
Zoveel zoveel tranen
Waarom gunde hij jou het leven niet
Al die dagen
Zoveel hoop
Hoop dat je weer thuis kwam
Steeds in een wonder geloofd
Jou glimlach zie ik in jou kinderen
Toch mis ik jou glimlach elke dag
Jou vrolijkheid,jou liefde
Die je een ieder bracht
Verscheurt door tranen
Helse pijn
Lieve Patricia kon jij nog maar even bij ons zijn...
We missen je...... (written 25-02-04)