je maakt jezelf langzaam kapot
tergt jezelf steeds, tot op het tere bot
even die rush, het voelt zo ontzettend goed
elke verslaafde weet wat je bedoelt
maar de volgende dag is er weer die harde realiteit,
dan komt het besef en direct erna volgt spijt
en toch doe je het elke keer weer
want gewoon voelen doet veel te veel zeer
is het zelfdestructie, gemis, wist ik het maar
de weg naar de oplossing is zo ontzettend zwaar
want een verslaving verblind en speelt met je gedachten
tot je niet meer weet wat je van jezelf kunt verwachten
wie ik ben? ik ben het kwijt.
ik ben mezelf jaren terug verloren, tot mijn grote spijt..