Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
natuurwonder
Vergeet de bomen niet
riep ik haar na
en ze vergat
werden
mijn woorden overstemd
door ritselende bladeren
en het ruisen
van de wind
Vergeet de bomen niet
riep ik nogmaals
en ze vergat
door de klank van haar voeten
in de krakende sneeuw
hoorde ze het misschien niet
of door de kou
die
haar oren verdoofde
vergeet de bomen niet
riep ik radeloos
en ze vergat wederom
ik zag
het groene gras groeien
ze luisterde
naar het zachte getjilp
van de vogels
dacht ik
De zon prikkelde
en verblinde mijn ogen
mijn hoop was ver weg
vergeet de bomen niet
riep ik de laatste keer
blijkbaar
op ongekende toon
en
eindelijk
luisterde ze
Reacties op dit gedicht
stefan vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
stefan
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
05 april 2001
Thema's:
[IK]
[Genegenheid]