ik ben
ik ben vallende regen
op elke grond die snakt
woorden soms een zegen
anderen voelen zich geknakt
als licht schijnt door gewassen raam
waar vuil druipt, als gesmolten was
en angst om voor de spiegel nu te staan
zichzelf te zien in 't kristalhelder eerlijk glas
ik ben reinigend water
vegende handen over stof
van gisteren, vandaag en later
altijd heel echt, en nooit alsof
'k heb altijd zelf gesnakt
naar warmte, want onder 't kruis
van smart en eenzaamheid geknakt
hunkert mijn zijn naar veiligheid, een 'thuis'
ik ben wenende tranen
en niet van marmer, steen
de zonnen, sterren, manen
zien ook mijn treurend hart, ik ween
om alle ooit gekende pijnen
die 'k voel, en ook om jou
en nimmer zal in nevelen der tijd verdwijnen
het eeuwig weten dat ik van je hou.
**********
sunset 21-02-2004
**********