Gedachten
Daar zit ik dan, weer alleen met mijn gedachten
Ik voel me koud, wat kan ik nog verwachten
Gedachten gaan als een orkaan door me heen
Ik weet niet wat ik wil, wat ik kan hoe sleur ik me hier doorheen
Hij houdt van mij, dat geloof ik oprecht
Maar hou ik van hem, mijn god wat ken ik mezelf slecht
Ik verlang naar iets anders om me heen
Niet naar iedere keer weer met mijn gedachten alleen
Ik wil weer dat meisje zijn van toen
Die warm werd van iedere zoen
Trots in de wereld stond
Ach, ik moet het aanvaardde weer met beide benen op de grond
Ik zal nooit meer dat meisje zijn
Maar toch, dat doet wel pijn
Ik voel me koud, wat kan ik nog verwachten
Gedachten gaan als een orkaan door me heen
Ik weet niet wat ik wil, wat ik kan hoe sleur ik me hier doorheen
Hij houdt van mij, dat geloof ik oprecht
Maar hou ik van hem, mijn god wat ken ik mezelf slecht
Ik verlang naar iets anders om me heen
Niet naar iedere keer weer met mijn gedachten alleen
Ik wil weer dat meisje zijn van toen
Die warm werd van iedere zoen
Trots in de wereld stond
Ach, ik moet het aanvaardde weer met beide benen op de grond
Ik zal nooit meer dat meisje zijn
Maar toch, dat doet wel pijn
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Zondag, februari 22, 2004 16:56 |
| Je bent & zal dat meisje zijn... En trots zijn op wie je bent.. Pijn, gaat over, ook al zeg jij geef je een antwoord met Nee... maar toekomst is voor jou Nu.. Je hebt een Hart van een Diamant..koester dat Hart. liefs Elizabethh. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roge | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2004 | ||
| Thema's: | ||