vanwaar die herhalende onstabiliteit
zoekt het expres de wankelende theeglazen
uit, het verbrokkelde water dat zich niet
meer laat opvangen, maar uitdrogen?
krijgt mijn hoofd alleen al geen
zelfverdedigingcursus meer, omdat
het zonder twijfel langzaam aan zal
exploderen in brokstukken die niet verteren?
heeft de stratenmaker soms een doel als,
zijn enige kick een blauwe duimnagel is
en hij het gedachten pad van mij vergeet
te benagelen met zachte, roze wolken?
Auteur: Ninandra | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 13 februari 2004 | ||
Thema's: |